Książkę dostałem w prezencie od mojej dziewczyny, która była w Poznaniu (wydawnictwo Zysk wydające tą książkę jest z tego miasta, taki przypadek), co prawda we wrześniu, ale z góry wiedziałem, kiedy na pewno będę ją czytał. ;)
"Nadchodzi burza"
Stalowa burza to zwieńczenie opasłej trylogii fantasy - gatunku, którego autor przedstawicielem nie był, kiedy do niej zasiadał. Znany z wciągających i bardzo dobrych thrillerów kryminalnych wskoczył od razu na głęboką wodę, decydując się nie tyle na napisanie samej książki fantasy, a na stworzenie od podstaw całego uniwersum, które można podziwiać, i do którego będzie można wielokrotnie wracać, jeśli tylko zażyczy tego sobie autor i/lub jego czytelnicy. I trzeba przyznać, że od początku trzyma dość wysoki poziom, nie pozwalając czytelnikowi się nudzić i zapomnieć o świecie Archeonu.
"Świat po drugiej stronie studni"
Stephen King to literacki fenomen, który zna i uwielbia miliony czytelników. Już od niemal pięćdziesięciu lat pisze i wydaje swoje książki, ciągle nas przy tym zaskakując. A bo to umieszcza siebie jako jednego z bohaterów. A bo wyda wspólnie komiks. A bo wydaje nową formę do czytania. A bo przerzucił się stricte na kryminały. I też ostatnimi laty właśnie taką formę kryminalną najczęściej nam prezentował, więc jeśli wszyscy czekali na kolejny kryminał Kinga to się nie doczekali, bo Amerykanin postanowił napisać po wielu latach grubaśne fantasy, i znowu wszystkich zaskoczył.
Radio Wolne Abelmuth to kolejna wznowiona książka Dicka w serii wydawnictwa Rebis, która miała liczyć sobie zaledwie kilka książek, a tymczasem na przestrzeni kilku lat już tak bardzo się rozrosła, że fani autora muszą wydzielać sporo miejsca, żeby to wszystko pomieścić, chociaż z tego powodu mogą tylko być zadowoleni. W tym roku już kolejnej nie będzie, ale myślę że Radio... spokojnie zaspokoi apetyt do pojawienia się następnej (najpewniej na początku przyszłego roku), bo to kawał bardzo dobrej książki.
"Anglik w afrykańskim piekle"
Dwudziestego czwartego sierpnia w naszym kraju będzie miała premierę książka Roberta Silverberga, jednego z najbardziej znanych współczesnych pisarzy fantasy i science fiction starszego pokolenia, który jest wielokrotnym zdobywcą nagród Hugo, Nebula i Locus. Do tej pory nieznana polskiemu czytelnikowi książka Pan ciemności nie jest jednak powieścią fantastyczną (chociaż ma w sobie pewne znamiona tej gatunkowości), a bardziej powieścią historyczną i przygodową, która z całą pewnością znajdzie sobie spore grono zwolenników, zwłaszcza wśród fanów "Jądra ciemności" Josepha Conrada, do którego jest bardzo słusznie porównywana.
"Prawdziwa groza jest niema"*
W życiu każdego czytelnika pojawia się przynajmniej raz taka sytuacja, kiedy natchnie się na książkę, o której może powiedzieć, że TO JEST TA KSIĄŻKA. Ta, która elektryzuje. Ta, która wywołuje najgłębsze emocje. Ta, która nie pozwala o sobie zapomnieć bardzo długo albo i nigdy. Ta, która pochłania doszczętnie, że chce się czytać, czytać, czytać. Wielokrotnie. Od razu od nowa zaraz po przerzuceniu ostatniej strony, żeby móc to ponownie przeżyć - a pal licho resztę książek! Cóż, myślę, że Robert McCammon napisał jakiś czas temu właśnie TAKĄ książkę i trafi ona do serc wielu polskich czytelników.
"Życie w Harlemie"
Colson Whitehead to jeden z tych nielicznych pisarzy szczęściarzy, którzy w stosunkowo młodym wieku zrobił oszałamiającą karierę, dzięki "Kolei podziemnej..." , która z miejsca trafiła w gusta wielu krytyków i znawców literackich. Ten amerykański czarnoskóry pisarz (absolwent Harvardu) szybko stał się posiadaczem prestiżowego National Book Award i dwukrotnym laureatem Pulitzera, który jako jedyny otrzymał właśnie tę nagrodę za dwie kolejno wydane powieści! Jednocześnie jest jednym z trzech - obok Faulknera i Updike'a - którzy zdobyli Pulitzera dwukrotnie. W Polsce do tej pory czytelnicy mieli okazję poznać jego dwie powieści: "Kolej podziemną" i "Miedziaki", które został przyjęte przez polskich czytelników bardzo dobrze. Nadszedł czas na poznanie trzeciej i najnowszej, która miała premierę w 2021 roku.
"Wszystko jest na sprzedaż"
Joan Samson to kolejne całkiem nieznane polskiemu czytelnikowi nazwisko, które pojawiło się na liście książek wydawnictwa Vesper. Autorka, która była, jest i zawsze będzie kojarzona tylko z jedną książką wydaną jeszcze za jej życia, zanim zmarła na raka w wieku trzydziestu ośmiu lat. Tą książką jest Aukcjoner, za którą mogą podziękować fani "Sklepiku z marzeniami" Stephena Kinga, bo to właśnie ona zainspirowała mistrza grozy do napisania swojego słynnego dzieła.
"Rumunia pełna strachu"
Dan Simmons to jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy fantastyki, który z równą swobodą pisze krwawe i mroczne horrory i thrillery, jak i bardziej zaawansowane technologicznie i naukowo science fiction. Każda jego książka zaczyna się od ciekawego pomysłu, a jej czytanie sprawia nie tylko frajdę, ale też zwyczajnie daje satysfakcję i zapada na dłużej w głowie. Za każdym razem jak sięgam po jakąś jego książkę to mogę być pewny, że znowu spotkam się z czymś ciekawym i będę się bawił przynajmniej dobrze.
"Jestem wampirem, bo chcę nim być"
Elizabeth Engstrom to kolejna nowa autorka, która zawitała w progach wydawnictwa Vesper. Ma licencjat z literatury i tytuł magistra teologii, a na co dzień uczy kreatywnego pisania, przemawia na konferencjach pisarzy i tworzy kolejne książki, których ma już trochę na swoim koncie (11 powieści, 3 zbiory i 4 antologie). Jej debiutancka książka - opublikowana jednak jako druga, bo początkowo była odrzucana - to Czarna ambrozja, którą pozwala się poznać polskiemu czytelnikowi.
"Historia radzenia sobie ze stratą"
John Langan to kolejny pisarz, którego bym nie poznał, gdyby nie wydawnictwo Vesper. W Polsce niemal zupełnie nieznany amerykański autor dwóch powieści, opowiadań i esejów, który na co dzień wykłada literaturę grozy i uczy kreatywnego pisania. Jest magistrem filozofii i mieszka z żoną i dwoma synami w Nowym Jorku. Był finalistą International Horror Guild Award, a jedna z jego książek otrzymała Bram Stoker Award. Tą książką jest Poławiacz, którego miałem najwyższą przyjemność przeczytać i muszę napisać o niej kilka zdań.
"Opowiadania nieoczywiste"
Jak myślę albo słyszę gdzieś weird fiction to zaraz mój mózg automatycznie kojarzy to z Lovecraftem. Nadprzyrodzone, mityczne, tajemnicze, klaustrofobiczne, niemożliwe do wytłumaczenia, przedstawiające najbardziej przerażające wyobrażenia ludzkiego umysłu opowieści na pograniczy jawy i snu. Ciężkie, specyficzne i lubiane przez wąskie grono czytelników, więc raczej rzadko pojawiają się jakieś nowości. A jak już to niekoniecznie na dobrym poziomie. Jednak w ostatnim czasie w zapowiedziach na stronie wydawnictwa Vesper pojawił się zbiór werid fiction z polskim nazwiskiem na okładce, co od razu przykuło moją uwagę, i postanowiłem się temu bliżej przyjrzeć.
"Upadły anioł"
Johnny Favorite to popularny przed wojną piosenkarz, o którym słuch zaginął, kiedy jako żołnierz został ranny w 1943 roku w Tunezji. Jednak po piętnastu latach prywatny detektyw Harry Angel zostaje nieoczekiwanie zatrudniony do odnalezienia go na zlecenie tajemniczego klient, który nazywa się Louis Cyphre. Początkowo prosta sprawa zaczyna przybierać mroczny i dramatyczny obrót kiedy zaczynają ginąć kolejne osoby przesłuchiwane przez Angela, a on sam zostaje wplątany w niepokojące środowisko okultystyczne.
Minęło siedem lat jak wydawnictwo Mag postanowiło utworzyć nową serię science fiction, która na przeciw do współczesnej literatury oznaczonej nazwą "Uczty Wyobraźni", składałaby się z nieco starszych i w wielu przypadkach klasycznych już powieści wydawanych pod szyldem Artefakty. A wszystko zaczęło się od numeru jeden pt. "Wszyscy na Zanzibarze" autorstwa Johna Brunnera, który z miejsca zachwycił mnie tą powieścią, a także każdą kolejną wbijając się jak dzik w żołędzie w poczet moich ulubionych pisarzy. Kilka dni temu "Artefakty" zasiliła już czwarta jego książka - "Zygzakowata orbita.
Ponad dekadę temu trylogia "Igrzyska śmierci" cieszyła się sporą popularnością, na fali której powstała równie popularna filmowa ekranizacja. Główna bohaterka Katniss Everdeen zdobyła sobie serca wielu czytelników, podobnie jak jej autorka, która po latach postanowiła wrócić do cyklu i przybliżyć nam nieco historię z przeszłości prezydenta Coriolanusa Snowa.
Zaczynają się dziesiąte Głodowe Igrzyska, a młody Coriolanus jest mentorem, który chce zdobyć sławę i uznanie, żeby jego szlachetny ród odzyskał szacunek i blask, który utracił wraz ze śmiercią ojca. Zostaje mu przyznana dziewczyna z dwunastego dystryktu, Lucy Gray. Znowu zacznie się walka na śmierć i życie, w której wydarzyć się może wszystko. Niespodziewanie jednak losy Coriolanusa łączą się z Lucy znacznie bardziej niż mógłby przypuszczać.
Przyznam szczerze, że sam uległem przed laty popularności tej serii, mimo że nie sięgam za bardzo po literaturę młodzieżową, ale spodobało mi się na tyle, że do dzisiaj pamiętam głównych bohaterów i prezydenta Snowa. I bez w sumie jakiejkolwiek zachęty sięgnąłem po prequel, bo ciekawiło mnie co też się wydarzyło w przeszłości tajemniczego Snowa. Na ogół bywa tak, że powroty do osławionych i dobrze przyjętych serii bywają słabe i bardzo niepotrzebne. A bo to okres, kiedy autor/autorka pisał był szczególny, na fali, pod wpływem wielu emocji i pozytywnych czynników. Wtedy pisze się inaczej. Po latach jednak już więcej spokoju i opanowania, a jednocześnie te delikatne stąpanie jak po lodzie podczas powrotu, żeby czegoś nie spierdzielić i nie nadszarpnąć dobrej opinii całości.
Jeśli ktoś z czytelników serii ma obawy czy aby sięgnąć to powiem szczerze, że można je rozwiać, bo to kawał porządnej literatury, którą czyta się tak jak trylogię. Ciekawa historia, fajni bohaterowie, sporo emocji, ciekawe zwroty akcji. Bardzo dobra książka do odpłynięcia od rzeczywistości. I myślę, że mogą po nią sięgnąć zarówno fani i/lub czytelnicy trylogii, jak i osoby całkiem niezapoznane z historią Igrzysk, bo jak się spodoba Ballada ptaków i węży to zawsze jest potem jeszcze otwarta furtka do trylogii, po którą można w każdej chwili sięgnąć. Czekam na film, bo jestem cholernie ciekaw, kto i jak zagra Lucy Gray i młodego Snowa. :)
"Płoń, wiedźmo, płoń!"
Robert McCammon to amerykański pisarz znany głównie z horrorów napisanych w latach 80. i 90. ubiegłego wieku. Wśród najpopularniejszych powieści wymienia się "Magiczne/chłopięce lata", "Stinger", "Godzinę wilka" i "Łabędzi śpiew". Kiedy jednak autor chciał wydać coś innego, starł się ze swoim wydawcą, i postanowił wycofać się z pisania, do którego po latach jednak wrócił. Źródłem problemu był ponoć Zew nocnego ptaka, który ostatecznie został wydany i jest pierwszą częścią już ośmiotomowego cyklu z Matthew Corbettem. Kilka dni temu miał swoją premierę również w naszym kraju.
Po "Requiem dla lalek" Zbierzchowskiego sięgnąłem tylko ze względu na chęć przeczytania (już od dawna tak w ogóle) bardzo wychwalanego "Holocaustu F", które mocno mnie zainteresowało. Niemniej doczytałem, że wcześniej lepiej przeczytać opowiadania, które niejako mają powiazanie i wprowadzają do tej powieści. Nie przepadam za sięganie po opowiadania nieznanego mi autora, bo na ogół to rzadko, aby dany pisarz potrafił pisać i jednocześnie zachwycać mnie osobiście zarówno krótką formą, jak i powieściami, ale ostatecznie się złamałem.
"Horror w sklepie"
Horrorstör to jedna z tych książek, o których możemy powiedzieć nieszablonowa i ciekawa. Ale nie pod względem treści, a jedynie samej formy, która przykuwa uwagę od początku. Wygląda bowiem jak katalog IKEI, w którym znajdziemy sporo ilustracji, instrukcji skręcenia mebli, formularzy sprzedaży czy nawet ocen pracowników. Akcja dzieje się w ciągu jednej tylko doby w jednym ze sklepów sieci ORSK, łudząco podobnych do wspomnianej holenderskiej firmy, dzięki czemu w połączeniu z taką formą książkę czyta się naprawdę szybko. Poniżej krótko o samej fabule.
Zdecydowałem się sięgnąć po kolejną książkę Barry'ego Lopeza po tym jak oczarował mnie przed dwoma laty pięknie, wnikliwie i bardzo ciekawie napisaną książką Arktyczne marzenia, do przeczytania której serdecznie zachęcam. W kolejnej pozycji wydanej przez wydawnictwo Marginesy autor nie opisuje już ogółu przyrody i zwierząt konkretnego regionu, a w całości skupia swoją uwagę na jednym z najbardziej tajemniczych stworzeń na tej ziemi, jakim jest wilk.
Dzieci Diuny to trzeci tom Kronik Diuny, który przedstawia historię bliźniaczego rodzeństwa - Leto i Ganiy Atrydów - których ojciec, czyli sam imperator Paul Muad'Dib, zniknął na pustkowiach Arrakis dziewięć lat temu. Oboje tak jak ojciec posiadają nadprzyrodzone zdolności, co czyni je nie tylko potężnymi, ale też narażonymi na ataki z różnych stron. Również ze strony ciotki Alii, która teraz po odejściu Paula rządzi Imperium w imieniu Atrydów i chce wykorzystać Leto i Ganimę do słusznych celów.
Nie ulega wątpliwości, że wraz z ekranizacją "Diuny" cała seria "Kronik..." zaczęła przeżywać drugą (albo kolejną już) młodość i falę zainteresowania. Wystarczy zerknąć do neta, żeby zauważyć top sprzedażowe czy liczne recenzje. Sam zacząłem czytać cykl, więc tym razem przyszła kolej na drugą cześć, czyli Mesjasza Diuny.
