Cykl: Igrzyska śmierci, tom: 0.5
Wydawnictwo: Media Rodzina
Tłumaczenie: Małgorzata Hesko-Kołodzińska, Piotr Budkiewicz
Liczba stron: 544
Gatunek: Science fiction, dystopia
Moja ocena: 5/6
Ponad dekadę temu trylogia "Igrzyska śmierci" cieszyła się sporą popularnością, na fali której powstała równie popularna filmowa ekranizacja. Główna bohaterka Katniss Everdeen zdobyła sobie serca wielu czytelników, podobnie jak jej autorka, która po latach postanowiła wrócić do cyklu i przybliżyć nam nieco historię z przeszłości prezydenta Coriolanusa Snowa.
Zaczynają się dziesiąte Głodowe Igrzyska, a młody Coriolanus jest mentorem, który chce zdobyć sławę i uznanie, żeby jego szlachetny ród odzyskał szacunek i blask, który utracił wraz ze śmiercią ojca. Zostaje mu przyznana dziewczyna z dwunastego dystryktu, Lucy Gray. Znowu zacznie się walka na śmierć i życie, w której wydarzyć się może wszystko. Niespodziewanie jednak losy Coriolanusa łączą się z Lucy znacznie bardziej niż mógłby przypuszczać.
Przyznam szczerze, że sam uległem przed laty popularności tej serii, mimo że nie sięgam za bardzo po literaturę młodzieżową, ale spodobało mi się na tyle, że do dzisiaj pamiętam głównych bohaterów i prezydenta Snowa. I bez w sumie jakiejkolwiek zachęty sięgnąłem po prequel, bo ciekawiło mnie co też się wydarzyło w przeszłości tajemniczego Snowa. Na ogół bywa tak, że powroty do osławionych i dobrze przyjętych serii bywają słabe i bardzo niepotrzebne. A bo to okres, kiedy autor/autorka pisał był szczególny, na fali, pod wpływem wielu emocji i pozytywnych czynników. Wtedy pisze się inaczej. Po latach jednak już więcej spokoju i opanowania, a jednocześnie te delikatne stąpanie jak po lodzie podczas powrotu, żeby czegoś nie spierdzielić i nie nadszarpnąć dobrej opinii całości.
Jeśli ktoś z czytelników serii ma obawy czy aby sięgnąć to powiem szczerze, że można je rozwiać, bo to kawał porządnej literatury, którą czyta się tak jak trylogię. Ciekawa historia, fajni bohaterowie, sporo emocji, ciekawe zwroty akcji. Bardzo dobra książka do odpłynięcia od rzeczywistości. I myślę, że mogą po nią sięgnąć zarówno fani i/lub czytelnicy trylogii, jak i osoby całkiem niezapoznane z historią Igrzysk, bo jak się spodoba Ballada ptaków i węży to zawsze jest potem jeszcze otwarta furtka do trylogii, po którą można w każdej chwili sięgnąć. Czekam na film, bo jestem cholernie ciekaw, kto i jak zagra Lucy Gray i młodego Snowa. :)
Bardzo dobrze wspominam tę powieść!
OdpowiedzUsuńA trylogię czytałaś? :)
UsuńCzytałam trylogię i bardzo dobrze wspominam, więc może i po tę książkę powinnam sięgnąć. Natomiast nie oglądałam zupełnie filmów, bo nie trawię odtwórczyni głównej roli i teraz mam dylemat czy jednak nie powinnam nadrobić, żeby przypomnieć sobie wydarzenia z trylogii. Ot, problemy pierwszego świata :)
OdpowiedzUsuńJak tak dobrze wspominasz to nie pomijaj tego sequelka, bo jest naprawdę dobry i emocjonujący. Wiele się dzieje, jak dotychczas, zwroty akcji. No jest ciekawie. I nie musisz oglądać filmów dla przypomnienia, bo tutaj nie ma żadnych (albo prawie żadnych, a nawet gdyby jakieś się trafiło, czego nie zauważyłem, to zupełnie nieistotne) odniesień do trylogii. ;) Ja Jeniffer lubię, fajna aktorka. Miała taki moment wtedy, że była mocno na topie, ale osobiście wolę inne, np. Jolie, Swann, Blanchett, Johansson,Watts.
UsuńDzięki za obszerną odpowiedź! W takim razie chyba zdecyduję się na lekturę, bo mniej więcej wiem już czego się spodziewać. Z wymienionych aktorek nie przepadam też za Johansson, ale ja w ogóle wielu aktorów i aktorek nie lubię oglądać ;p
UsuńSpoko. :) TO kto top dla Ciebie z aktorek i aktorów? :)
UsuńWłaśnie mam zawsze problem z takimi pytaniami. Lubię Charlize Theron i Olivię Colman, a z aktorów ostatnio jestem fanką Jeffreya Wrighta, ale mnie nazwiska aktorów często wypadają z głowy ;p
UsuńRozumiem. A to nie ważne, najważniejsze że sama wiesz co dla Ciebie najlepsze i czerpiesz z tego frajdę. :)
UsuńŚwietna recenzja :) Ja niestety nie czytałam serii, widziałam jedynie film. Chyba tylko pierwszą część. Tak czy inaczej muszę nadrobić. O tej historii było naprawdę głośno :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Dziękuję. No było dość, teraz już tak nie bardzo, bo minęło. Ale przeczytać można w każdym momencie. :)
Usuń