PANIKA - Graham Masterton [recenzja]

Wydawnictwo: Rebis
Tytuł oryginału: Panic
Liczba stron: 313
Gatunek: Horror
Moja ocena: 4/6

Miałem w ostatni weekend, w nocy z piątku na sobotę, taki sen, w którym uciekałem przed jakimiś potworkami z Harrym Erskinem (bohaterem serii "Manitou" Mastertona) i schowaliśmy się w przyczepie kempingowej, szukając tam pomysłu wyjścia z tej nie do pozazdroszczenia ciężkiej sytuacji. Sen po przebudzeniu wywołał u mnie bardziej uśmiech, niż szybsze bicie serca, bo bez wątpienia był efektem wydarzeń z poprzednich dni, kiedy więcej niż normalnie było w moim życiu Grahama Mastertona. Zaczęło się od spotkania z samym autorem, o czym pisałem w relacji tutaj, potem było parę rozmów o nim i o jego książkach i pojawiło się kilka recenzji na blogach i fejsie od rozemocjonowanych fanów, którzy też na tym spotkaniu byli i koniecznie musieli jak najszybciej przeczytać jego najnowszą książkę i podzielić się na gorąco swoimi wrażeniami po przeczytaniu, jednocześnie po raz kolejny odnosząc się do tego spotkania opisując wrażenia, chwaląc się podpisami i fotkami itp. Czasem takie wydarzenia wokół nas powodują, że coś wbrew nam się uruchamia w mózgu i powoduje, że potem po zaśnięciu przeżywamy różne ciekawe i zakręcone sytuacje z ich udziałem we śnie. Dla mnie był to niewątpliwie znak i silny impuls, że dłużej z kolejną książką Mastiego nie można czekać i trzeba sięgnąć po coś jeszcze nieprzeczytanego. Ale wybór nie padł na nowość, którą autor w tym czasie promował, a na horror sprzed kilku lat, w który występuje silny polski akcent.

UWOLNIĆ NIEDŹWIEDZIE - John Irving [recenzja]

Tytuł oryginału: Setting free the bears

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 460

Gatunek: Dramat obyczajowy, czarna komedia, literatura współczesna zagraniczna

Moja ocena: 4/6

"Wolność i szaleństwo"

John Irving to jeden z najpopularniejszych współczesnych pisarzy na całym świecie. Amerykanin znany, lubiany i ceniony jest dzięki takim książkom jak Świat według Garpa, Regulamin tłoczni win czy Jednoroczna wdowa. Kilka z jego książek doczekało się adaptacji, a scenariusze do tych filmów napisał sam pisarz. Znany i ceniony na całym świecie Irving też jednak musiał kiedyś debiutować, żeby pokazać się światu. I debiutował prawie pięćdziesiąt lat temu książką "Uwolnić niedźwiedzie" - tym samym dając możliwość po raz pierwszy poznać się czytelnikom, którzy w przyszłości mieli jeszcze bardziej przekonać się o literackim geniuszu tego autora.

PAN CIEMNEGO LASU - Lian Hearn [recenzja]

Tytuł oryginału: The Shikanoko Series - Book Two: Lord of the Darkwood
Cykl: Opowieść o Shikanoko, tom: 3-4

Wydawnictwo: Mag

Liczba stron: 348

Gatunek: Fantasy

Moja ocena: 5/6

"Pół człowiek, pół jeleń"

Książkę opat został zabity przez Shikanoko. Bohater jednak poniósł przy tym ogromną stratę, a na dodatek jego potężna i magiczna maska przywarła na stałe do jego twarzy i nie da się ściągnąć. Shikanoko ucieka do Ciemnego Lasu, gdzie jako pół człowiek, pół jeleń pozostaje mu wieść życie wyrzutka. W tym samym czasie, kiedy dziecko jelenia przebywa w dzikim lesie, królestwo zaczynają coraz bardziej trawić susze i głód, i zarządzane jest przez nieudolnego fałszywego cesarza i potężnych panów, którzy z dnia na dzień doprowadzają cesarstwo do coraz większej ruiny. Istnieje nadzieja, że kraj da się jeszcze uzdrowić i uratować, kiedy na Lotosowym Tronie zasiądzie prawdziwy cesarz - Yoshimori. Jednak prawowitego władcę może sprowadzić tylko Shikanoko, którego trzeba najpierw ściągnąć z Ciemnego Lasu, a dokonać może tego tylko jedna kobieta, która jeszcze o tym nie wie...

SYSTEM DOKTORA SMOŁY I PROFESORA PIERZA - Edgar Allan Poe [krótka opinia]

Tytuł oryginału: The System of Doctor Tarr and Professor Fether
Wydawnictwo: -
Liczba stron: 14
Gatunek: Satyra
Moja ocena: 5/6

Dawno już nie czytałem nic od Poego, ale do tego - do tej pory zupełnie nieznanego mi - opowiadania namówił mnie kolega maszynistaGrot, w jednej z rozmów prowadzonych tutaj, na moim blogu. Krótkie, bo zaledwie 14-stronicowe opowiadanie do przeczytania w kilka minut - na przykład w wolnej chwili w pracy, jak to się stało w moim przypadku, w dniu dzisiejszym, zaledwie kilka minut przed nakreśleniem tych kilku zdań. :D 

Pewien młody cudzoziemiec podczas pobytu we Francji dowiedział się, że całkiem niedaleko miejsc przez niego zwiedzanych istnieje szpital psychiatryczny niejakiego Monsieur Maillarda, który znany jest z iście nowatorskich metod leczenia chorych systemem polegającym na „pobłażaniu”, czyli unikaniu wszelkich kar. Każdy chory jest skrycie nadzorowany, ale pozostawiany pozornej swobodzie, czyli wolno mu chodzić po domu i jego otoczeniu w zwykłej odzieży i robić niemal wszystko, na co przyjdzie ochota, jak ludzie zdrowi na umyśle - co sprawia, że dzięki temu da się takiego chorego wyleczyć. Obcokrajowcowi udaje się uzyskać zaproszenie do tego zakładu. Po przyjeździe i miłym przyjęciu przez Monsieur Maillarda, który zdaje się być wytwornym dżentelmenem o dużej godności, powadze i dostojeństwie, zostaje skierowany do sali, gdzie przesiaduje kilkoro biesiadników, zdaje się iż jakichś wysoko postawionych osobowości, którzy rozmawiają o różnych przypadkach chorych. Cudzoziemiec się przysiada i nasłuchuje ich rozmów, które zmierzają w niepokojącym kierunku. 

Dialogi, jak i same przypadki, które pojawiają się podczas rozmowy są bardzo zabawne i komiczne, że nie sposób się nie uśmiechnąć. To naprawdę nieprawdopodobne jak osoby obłąkane spostrzegają świat i przedstawiają różne wizje, gdzie mają w nim swój główny udział. Czytając to można jednocześnie parskać śmiechem, jak i współczuć tej choroby umysłowej, która jest nie do wyobrażenia dla osoby całkiem zdrowej. W każdym razie opowiadanie bardzo dobre, mimo że przewidywalne. Czytając w pracy urozmaiciłem sobie tę chwilę poprawiając jednocześnie humor. Szczególnie rozbawił mnie przypadek:

"Petit Gaillard, który mniemał o sobie, że jest szczyptą tabaki, i był szczerze zmartwiony, iż nie może wziąć siebie między palec wielki a wskazujący"*

Edgar Allan Poe bardzo fajnie pokazał osoby obłąkane i ich dziwactwa w lekkiej i humorystycznej satyrze, i po raz kolejny udowodnił mi - mi, któremu tak ciężko poruszyć opowiadaniem poniżej 80-100 stron - że jednak da się wywołać trochę emocji i sprawić przyjemność mało objętościowym tekstem. A ten tytuł? Jakże zwodniczy i pomysłowy! Chapeau bas, Mr. Poe!

*Cytat z tekstu

Moje drugie spotkanie z Grahamem Mastertonem [krótka relacja]

Byłem bardzo pozytywnie zaskoczony, kiedy doszukałem się informacji na internecie, i to całkiem nie dawno, bo raptem kilka dni temu, że Empik wraz z kilkoma wydawnictwa organizuje w dniach 15-21 maja Międzynarodowy Festiwal Literatury zatytułowany Apostrof. Impreza zaplanowana na siedem dni w siedmiu miastach i w tym ponad siedemdziesiąt spotkań, debat i wydarzeń kulturalnych, które będą odbywać się m.in. na deskach stołecznych teatrów i w Empikach. Wszystko to: w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku, Katowicach i Szczecinie. Jak zobaczyłem, że są w tym Katowice to od razu zapaliła mi się lampa, bo kompletnie nie wiedziałem, że w mojej okolicy ma się pojawić taka impreza, więc zaraz zerknąłem jakich autorów można spotkać. Niestety organizacja nie obejmowała spotkania wszystkich autorów we wszystkich miastach, ale doszukałem się, że można spotkać takich pisarz jak Maja Lunde, Charlotte Link, Cecelia Ahern, Szczepan Twardoch, Łukasz Orbitowski i...Graham Masterton! Moja radość była podwójna, jak spojrzałem na plan Katowic, który obejmował spotkanie właśnie z moim ulubionych autorem, którego zresztą całkiem niedawno miałem okazję spotkać po raz pierwszy na Katowickich Targach, o czym pisałem w tym poście. Czekałem zatem z niecierpliwością na drugie spotkanie z sympatycznym Brytyjczykiem i się doczekałem.

STULECIE PRZEMOCY - Lavie Tidhar [recenzja]

 Tytuł oryginału: The Violent Century
Seria: Uczta Wyobraźni
Wydawnictwo: Mag

Liczba stron: 331

Gatunek: Science fiction
Ocena: 3+/6

"Co czyni bohatera?"

Lavie Tidhar to autor znany głównie z książek z gatunku fantastyki, który urodził się i wychował w atmosferze komunalnego kibucu w Izraelu. Od piętnastego roku życia dużo podróżował i mieszkał w Republice Południowej Afryki, Wielkiej Brytanii, Laosie i małym wyspiarskim Vanuatu. Obecnie przebywa w Londynie. W swoich pracach łączy gatunkowo science fiction z materiałem historycznym i autobiograficznym, wplatając w nie elementy detektywistyczne i sensacyjnego thrillera. W Polsce autor znany był dotychczas z uhonorowanej World Fantasy Award powieści "Osama", wydanej w ramach serii Uczta Wyobraźni. Najnowsza książka pisarza, która pojawiła się na naszym rynku kilka dni temu, czyli Stulecie przemocy, również reprezentuje znaną serię wydawnictwa Mag.  

NA WODACH PÓŁNOCY - Ian McGuire [recenzja]

Tytuł oryginału:The North Water

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 273

Gatunek: Literatura współczesna zagraniczna, powieść marynistyczna, powieść historyczna

Moja ocena: 4+/6

"Bezlitosna walka z naturą i z człowiekiem"

"Na wodach północy" to książka, która w pierwszej chwili zwróciła moją uwagę świetną okładką, żeby następnie zainteresować opisem wydawcy, który jednak może nasuwać nieco mylne wrażenie, że jest to kryminał, a tak w rzeczywistości nie jest. Jednakże czas akcji, nieokiełznane morze, na którym powieść się rozgrywa, i elementy marynistyczne, związane z prowadzeniem statku i męską walką z trudną do okiełznania naturą, nasunęły mi na myśl tak świetne pozycje, jak "Terror" Dana Simmonsa czy "W samym sercu morza" Nathaniela Philbricka, które bardzo mi się podobały, więc i powieści Iana McGuire'a nie mogłem pominąć.

SLADE HOUSE - David Mitchell [recenzja]

 Tytuł oryginału: Slade house
Seria: Uczta Wyobraźni
Wydawnictwo: Mag

Liczba stron: 188

Gatunek: Horror
Ocena: 4+/6

"Fantasmagoryczna rezydencja"

Na ulicy Slade Alley, w wąskim zaułku niedaleko angielskiego pubu The Fox and Hounds, widać dziurę w ścianie, gdzie po jej przekroczeniu znajduje się tajemnicza rezydencja Slade House. Drzwi do jej wnętrza otwierają się raz na dziewięć lat, w ściśle określonym czasie. Rezydencja należy do tajemniczego rodzeństwa Grayer, które w niepowtarzalny sposób nęci i zaprasza do odwiedzenia ich w fantastycznym Slade House, gdzie wszystko wydaje się być cudowne i niesamowite, i nie chce się za nic w świecie opuszczać tego miejsca. Ale kto raz wejdzie do tajemniczego domu, ten już wyjść nie potrafi. Co takiego się skrywa za murami Slade House? Czemu tak trudno je opuścić? Czy rzeczywiście nie ma sposobu, żeby się stamtąd wydostać? A może jest, ale wykraczający poza ludzkie pojęcie?

MOTYLEK - Katarzyna Puzyńska [recenzja]

Seria: Lipowo, tom: 1

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Liczba stron: 539

Gatunek: Kryminał, powieść społeczno-obyczajowa

Moja ocena: 4+/6

"Będziesz moim motylkiem"

Katarzyna Puzyńska jest obecnie jedną z najbardziej znanych i najczęściej czytanych polskich pisarek w naszym kraju. Zadebiutowała zaledwie trzy lata temu, ale już dziś ma na swoim koncie aż siedem kryminalnych powieści, a już w czerwcu ma się pojawić kolejna. Z wykształcenia pani Kasia jest psychologiem i pracowała nawet przez kilka lat na wydziale psychologi jako nauczyciel akademicki. Postanowiła jednak spróbować swych sił w pisarstwie, co było i jest jej największą pasją. Pamiętam dobrze, kiedy jej debiutancki "Motylek" pojawił się w zapowiedziach wydawnictwa Prószyński i S-ka i po kilku miesiącach byłem pod wrażeniem, że w tak krótkim czasie autorka stała się tak popularna i lubiana w naszym kraju. Długo zwlekałem z zamiarem sięgnięcia po jedną z jej książek, bo na co dzień nie czytam za dużo kryminałów, chociaż ostatnimi czasy uległo to znacznej poprawie, ale w związku z kolejną zapowiedzią nowej powieści Katarzyny Puzyńskiej zdecydowałem się w końcu spróbować, zaczynając od tego momentu co pisarka, czyli od jej debiutu.

CESARZ OŚMIU WYSP - Lian Hearn [recenzja]

Tytuł oryginału: The Shikanoko Series - Book One: Emperor of the Eight Islands
Cykl: Opowieść o Shikanoko, tom: 1-2

Wydawnictwo: Mag

Liczba stron: 397

Gatunek: Fantasy

Moja ocena: 5+/6

"Dziecko jelenia"

Gillian Rubistein, znana bardziej pod pseudonimem Lian Hearn, to angielska pisarka, która urodziła się, wychowała i studiowała w Anglii, ale w wieku trzydziestu jeden lat wyemigrowała do Australii, żeby być bliżej Japonii, czyli kraju, który był marzeniem jej dzieciństwa. Marzeniem, które znalazło odzwierciedlenie również na kartach jej powieści, których akcja toczy się na terenach Kraju Kwitnącej Wiśni. Jej najpopularniejsza saga "Opowieści rodu Otori" została dobrze przyjęta przez fanów fantasy na świecie, ale po ukazaniu się kilka lat temu w Polsce przeszła bez większego echa. Wydawnictwo Mag postanowiło jednak wydać jej drugi japoński cykl "Opowieści o Shikanoko" i spróbować jeszcze raz dotrzeć z tym nazwiskiem do świadomości fanów fantasy, którzy może tym razem zwrócą większą uwagę na autorkę i docenią jej twórczość, która na mnie zrobiła bardzo pozytywne wrażenie i nie mogę doczekać się kolejnej części tego cyklu.

"Mężczyzna nie ucieka od świata, tylko dzielnie znosi trudy życia i wypełnia swoje obowiązki"*