ZAWIŚĆ - John Gwynne [recenzja]

Tytuł oryginału: Malice

Cykl: Wierni i upadli (tom: 1)

Wydawnictwo: Mag

Tłumaczenie: Marcin Mortka

Liczba stron: 774

Gatunek: Fantasy, high fantasy

Moja ocena: 4+/6

"Olbrzymi znów się budzą i atakują"

Mam już za sobą wiele powieści fantasy różnego rodzaju i od sporej grupy różnorodnych autorów i nie da się ukryć, że jest to uwielbiany przeze mnie gatunek. Ciężko jest mnie już tutaj czymś zaskoczyć, a mimo to nie obawiam się znużenia sięgając po kolejne takie książki napisane w podobnym do siebie stylu. Niejednokrotnie świadomie sięgam po fantasy, które przez wielu opisywane jest jako standardowe, sztampowe czy nic nie wnoszące, bo nie zawsze musi się dla mnie pojawiać coś nowego, żeby czytało mi się naprawdę dobrze i przyjemnie. A o to mi zawsze najbardziej chodzi. Dokładnie z takim przypadkiem miałem do czynienia właśnie teraz, kiedy wziąłem do ręki debiutancką powieść nieznanego mi zupełnie Johna Gwynne'a i bawiłem się bardzo dobrze. 

Ziemie Wygnanych mają za sobą krwawą i nieciekawą historię. Setki lat temu toczyły się tutaj straszne wojny z olbrzymami i rozlano wiele krwi. Ostatecznie udało się wyeliminować klany olbrzymów i nastał pokój. Jednak po dwóch tysiącach lat olbrzymi znowu się przebudzili, kamienie przysiąg zaczęły płakać krwawymi łzami, a ogromne i przerażające białożmije wyruszyły w świat. Nadciąga kolejna wojna, w której według starej przepowiedni mają się się przebudzić Czarne Słońce i Jasna Gwiazda. To, które z tych bóstw przebudzi się szybciej i okaże się silniejsze, pozwoli przeważyć szale na korzyść dobra lub zła. Jednak najwyższy król Aquilus nie zamierza biernie czekać na ten moment i zwołuje władców wszystkich królestw na naradę chcąc utworzyć silni sojusz, żeby przeciwstawić się ciemności i siłom zła. Ludzkości pomóc może także kilka tajemniczych postaci o ukrytych talentach, które potrafią wyeliminować wielu potężnych przeciwników. Czy uda się zebrać ich razem? Czy powstanie silny sojusz jasności? I czy wszystkim dobrym uda się zwalczyć tych złych?

Zawiść to jednocześnie powieść debiut i pierwszy tom rozpoczynający nowy, czterotomowy cykl "Wiernych i upadłych". Do lepszej orientacji w treści fabuły została dołączona mapka Ziem Wygnańców, gdzie zostało wyrysowane kilkanaście królestw, a co za tym idzie, kilkanaście władców i innych postaci, z którymi w większości zostajemy zapoznani. Od początku autor zdaje się sprawdzać pamięć czytelnika przedstawiając już w pierwszych rozdziałach wiele z nich i można poczuć się lekko skołowanym, bo postaci jest naprawdę sporo i wyraźnie brakuje jakiegoś ich ogólnego spisu zamieszczonego na końcu lub początku książki. Bez zapisywania ciężko wszystkie spamiętać, więc sam od początku notowałem sobie gdzieś na boku, żeby nie czuć się przytłoczonym i zdezorientowanym, co zdecydowanie pomogło. 

Jak już wspomniałem na początku, nie jest to fantasy, w którym obeznany czytelnik znajdzie dla siebie coś nowego. Fabuła w wielu momentach przypomina schematy znane z powieści Tolkiena, Williamsa czy Eddingsa, czyli jest drużyna, walka dobra ze złem, inicjacja głównego bohatera i tak dalej, i tak dalej. Podobnie też jak powieści tych autorów jest to bardziej ugrzecznione fantasy, w którym daremno szukać przekleństw, rubasznych żartów, szokujących scen czy jakichś wulgarnych i kontrowersyjnych zachowań. Faktem jest, że świat jest całkiem nowy i kilka innych ras, ale nie jest to nic zaskakującego i wybijającego się na tle innych typowych powieści z tego gatunku. 

Kolejnym mankamentem dla niektórych czytelników może być brak jakiejś większej złożoności postaci. Nie są to świetnie zarysowani psychologicznie i plastycznie bohaterowie, chociaż poznajemy ich z punktu widzenia różnych narracji. Ale nawet biorąc wszystko powyższe pod uwagę i będąc tego świadom książka ma niewątpliwie swój urok i jest bardzo przyzwoicie i dobrze napisana. Wiele narracji i bohaterów jest jednoznaczne z wieloma wątkami, ciekawymi historiami i przygodami. I to się naprawdę bardzo dobrze broni. Może do pewnego momentu tempo jest nieśpieszne, ale jak się już rozkręci to naprawdę łatwo się wciągnąć i ciężko o nudę. Pojawia się lekkie napięcie, które długo utrzymuje się na tym samym poziomie, żeby w samej końcówce zrobić większe uderzenie. Gwynne nie był aż tak bardzo grzeczny, bo po drodze wiele złego się dzieje i ginie sporo postaci (od razu widać z kogo autor czerpał wzór autor i po co tyle ich stworzył :D), więc główni bohaterowie nie mają łatwego życia. Fajnie, że nie do końca wiadomo też wszystkiego o ukrytych talentach, które skrywają niektórzy z nich. Coś można się domyślać, ale nie zostało dosłownie ujawnione skąd się to wzięło, jakie ma pełne możliwości i kto to może mieć. Zobaczymy, co dalej w kolejnym tomie, po który bardzo chętnie sięgnę.

Zawiść to zdecydowanie zdecydowanie udany debiut i bardzo dobre klasyczne fantasy, które świetnie się czyta, mimo że nie wnosi praktycznie żadnego powiewu świeżości do tego gatunku. Jeśli ktoś lubi i chętnie sięga po takie bardziej schematyczne i typowe, ale dobrze napisane fantasy to powieść jest odpowiednia dla takiego czytelnika. Ciekawy świat, tajemnicze postaci, nowe rasy, magiczne umiejętności i wciągająca fabuła pozwalają naprawdę dobrze się bawić i uprzyjemnić czas czytając tę książkę.

Serdeczne podziękowania Wydawnictwu Mag za podesłanie mi tej książki. ;)