ZŁODZIEJKA KSIĄŻEK - Markus Zusak [recenzja]

Tytuł oryginału: The Book Thief
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Tłumaczenie: Hanna Baltyn
Liczba stron: 495
Gatunek: Literatura współczesna zagraniczna
Moja ocena: 6/6

Czasem jeden autor pisze przez całe życie i mając na koncie mnóstwo książek nie potrafi wybić się ponad pewną ograniczoną grupę odbiorców, a czasem może mieć zaledwie kilka, ale jedną zyska sobie popularność tak ogromną, że dowie się o nim cały świat. Markus Zusak, australijski pisarz z niemieckimi korzeniami, pasuje do tej drugiej grupy. O jego Złodziejce książek szybko usłyszał cały literacki świat, a niedługo po tym została przetworzona na język filmowy i poznać ją mogło także mnóstwo widzów. Sam niejednokrotnie słyszałem wiele dobrego i czytałem w większości same pochwalne opinie czy recenzje, ale nie uległem największemu okresowi popularności, który książka przeżywała kilkanaście miesięcy temu, żeby też wtedy po nią sięgnąć. Zdecydowałem się teraz, w większym spokoju, jak już trochę o niej przycichło, żeby móc na chłodno i bez wpływu otoczenia sięgnąć, przeczytać i ocenić obiektywnie. I właściwie nie ma chyba znaczenia, czy zrobiłem to teraz, czy jednak mogłem zrobić to znacznie wcześniej, bo moja opinia jest klarowna i jednoznaczna. Ta książka jest piękna, wyjątkowa i pozbawiona wad.

Liesel Meminger to mała dziewczynka, która została adoptowana przez Rosę i Hansa Hubermmanów. Mieszka wraz z nimi w fikcyjnym miasteczku Molching, na przedmieściach Monachium i na terenie III Rzeszy, w czasach drugiej wojny światowej. Swoją pierwszą książkę ukradła jeszcze zanim została adoptowana. Był to "Podręcznik grabarza", dzięki któremu potem razem z przybranym Papą zaczęła uczyć się czytać i poznawać magię słów. W późniejszym czasie kradzież książek znowu się powtórzy. Z płonącego stosu przez nazistów czy z biblioteki żony burmistrza. Nadejdzie i moment napisania własnej. Ale do tego momentu przyjdzie jej żyć w ciężkich i niebezpiecznych czasach, kiedy głód często daje o sobie znać. Jednak najważniejszym i fundamentalnym wydarzeniem w jej życiu jest moment, kiedy jej rodzina udziela schronienia pewnemu Żydowi, ukrywając go w piwnicy przed nazistami. To wydarzenie sprawia, że dziewczynka nawiązuje osobliwą więź ze starszym od siebie mężczyzną i jej świat ulega znacznej zmianie.

To, co sprawia, że ta książka zyskała na takiej popularności to bezwzględnie fakt, że jest bardzo poruszająca i wyjątkowa niemal w każdym aspekcie. Ale nie może być inaczej, kiedy akcja książki rozgrywa się z udziałem małej adoptowanej dziewczynki żyjącej w czasie Holokaustu, a jej historię poznajemy dzięki nietypowemu narratorowi - samej Śmierci. Tematyka wojenna zawsze porusza. I śmierć, i ból, i wszelka krzywda  ludzka. Ale autor nie wykorzystuje nic z tego jako motyw przewodni, żeby wywołać poruszenie i głębsze uczucia u czytelnika. On porusza tutaj przyjaźnią, miłością, dobrocią i całym człowieczeństwem w tym jakże dramatycznym i śmiertelnym okresie w historii ludzkości. Przyjaźń z chłopcem, który marzy by być jak czarnoskóry lekkoatleta Jesse Owens, którego naśladuje malując się węglem na czarno i udaje w myśli, że nim jest. Przyjaźń ze schorowanym Żydem, który z narażeniem całej rodziny dziewczynki ukrywany jest w piwnicy ich domu. Przyjaźń i miłość względem książek i magii słów, które ją porywają. 

Cholernie wiele się już mówiło i pisało o tej książce i dalej by można wiele napisać i powiedzieć. O tematyce, o wymowie, o uczuciach, o bohaterach, o każdym większym i mniejszym kawałku tej historii. Nie ma sensu na kolejną dłużyznę opisującą i wychwalającą dzieło Zusaka. Jeśli szukacie pięknych i fascynujących opowieści o przyjaźni, miłości i człowieczeństwie w niebezpiecznych czasach, to Złodziejka książek będzie jak najsłuszniejszym wyborem. To jedna z tych książek, które warto przeczytać w życiu bez względu na upodobania gatunkowe.