TETRAGON - Thomas Arnold [recenzja]

Wydawnictwo: Agencja Reklamowo-Wydawnicza VECTRA

Liczba stron: 406

Gatunek: Thriller kryminalny

Moja ocena: 5/6

"Dziwna sprawa w Cleveland"

Jednym z moich czytelniczych postanowień noworocznych było poznać i poczytać w tym roku trochę nowej rodzimej literatury. I poczytałem, chociaż nie było tego zbyt dużo. Do tej pory dali mi się poznać z dobrej strony Tomasz Fijałkowski (Antipolis) i Jakub Ćwiek (Ciemność płonie). Całkiem niedawno sprawdziłem też niezwykle popularnego w ostatnim czasie Zygmunta Miłoszewskiego (Uwikłanie), który okazał się być rzeczywiście bardzo dobrym pisarzem i bez wątpienia sięgnę po kolejne dwie części z prokuratorem Szackim. W następnej kolejności przyszedł czas na już mniej znanego autora, który dopiero zaczyna rozwijać skrzydła, ale przyznam szczerze, że mi zaimponował i jego książkę czytało mi się bardzo dobrze. Mam przy tym dziwne przeczucie, że ten nieznany mi dotąd autor w najbliższej przyszłości trafi do samej czołówki najbardziej znanych i cenionych polskich autorów thrillera i kryminału. Zobaczymy czy słusznie. ;)

Thomas Arnold, a właściwie Arnold. R. Płaczek, to urodzony w Rybniku absolwent Śląskiego Uniwersytetu Medycznego na kierunku farmacja. Aktualnie mieszka w Rydułtowach i pracuje w swoim zawodzie. W dorobku literackim ma jak dotąd dwie pozycje, thriller medyczny (Anestezja) i thriller kryminalny (33 dni prawdy). Kolejna jego książka, Tetragon, to kontynuacja cyklu detektywistycznego tej drugiej - z detektywami Adamsem i Rossem w roli głównej - i z nią właśnie przyszło mi się zmierzyć.

W nieoczekiwanych okolicznościach znika jeden z synów Bernarda McAleera,wiceszefa policji w Cleveland. Na miejscu zbrodni, w domu pewnego narkomana, znajdują ślady krwi Erica McAleera, czyjś włos i nieżyjącego owada. Sprawa zostaje przyznana Jamesowi Adamsowi. Zleca on dokładną analizę miejsca zbrodni i włosa. Sam zaś konsultuje się z entomologiem na temat martwego owada. Okazuje się, że martwy owad to szarańcza, niewystępująca w tej części kraju, a włos pochodzi od córki szefa działu zabójstw policji. Wszystko to powoduje powstanie szeregu pytań niezwykle ciężkich do wyjaśnienia. Sytuacji nie ułatwia fakt, że od tej chwili zaczyna ginąć coraz więcej osób ze środowiska policyjnego, co ma związek z tą sprawą. Tylko problem jest taki, że nikt nie ma pojęcia, co to ma wszystko wspólnego ze sobą i o co tu właściwie chodzi?

Pierwsze co sobie pomyślałem, jak zobaczyłem okładkę do tej książki, to że wiele osób uzna, że wygląda jakby ją ściągnięto z horroru klasy B lub niższej. Klimatyczna, owszem - lubię takie, bo mam pełno starych wydań Mastertona, Herberta i Smitha z wydawnictw Amber i Phantom Press, których za nic bym nie oddał, i czytało mi się świetnie - ale jeśli ktoś się sugeruje okładkami przy zakupie to wielu osobom nasunie się na myśl, że w środku nie będzie zbyt ciekawie i zachęcająco. Wiem to, bo widzę i słyszę jak komentuje się okładki, które są ważnym i decydującym o zakupie elementem książki, który często przy kupnie przeważa nawet nad samym opisem w notce wydawcy. Dopiero po zapoznaniu się z treścią wychodzi czy ta piękna i zachwycająca okładka oddaje treść książki, czy była jedynie kolorowym wabikiem, który nijak ma się do treści. Moim zdaniem ta kwestia powinna być oczywista, a jednak często nie jest i otrzymuję książkę z ciekawą i bogatą treścią, ale ostatecznie beznadziejną okładką. Ta z "Tetragonu" w rezultacie okazała się być dobra, bo jest klimatyczna i za sprawą symboli, które na niej przedstawiono, wyraźnie oddaje treść książki, a o to w tym właśnie chodzi.

Jeśli zaś mówić o samej treści tej książki to jest ona ciekawa i, co najważniejsze, zręcznie skonstruowana, czym autor mi zaimponował, bo naszpikował ją taką ilością akcji, nieoczekiwanych zwrotów i wątków, że mocno obawiałem się o końcowy efekt. Myślałem, że początkującemu pisarzowi wyjdzie z tego taka papka i niepotrzebne kombinatorstwo, które ostatecznie spłycą całą fabułę i okaże się, że jest to tylko przeciętna książka, jakich wiele Nic bardziej mylnego. Stylowo Thomas Arnold mocno przypomina mi znanego bardzo dobrze fanom thrillera Cobena - po którego zresztą autor lubi na co dzień sięgnąć i poczytać - bo obaj potrafią zainteresować treścią książki i w trakcie lektury sprawnie wprowadzić twisty fabularne, które mogą zakręcić czytelnikiem. W konsekwencji wywołuje to poczucie, że autor zwodzi czytającego, ale ten jest z tego powodu bardzo zadowolony. Element zaskoczenia wyszedł autorowi w takim razie bez zarzutów. Fabuła jest też niczego sobie, mimo że momentami pachnie sztampą. Cytaty z biblii, najczęściej z Apokalipsy Świętego Jana, odłam religijny przeprowadzający drastyczne rytuały i modły, nawoływanie zła, pradawna księga, która zawiera wielkie tajemnice itp. To wszystko było już wiele razy w różnych książkach, więc nie wypada tutaj najlepiej, ale na szczęście nie jest tego za wiele.

Podobało mi się jeszcze bardzo to, że Thomas Arnold od początku do końca nie oszczędza swoich bohaterów, którzy giną wtedy, kiedy mają ginąć, i dostają po tyłku, jeśli im się należy. Szczególnie mocno daje popalić jednostkom policji, i to o różnym stopniu zaszeregowania. Nie ma znaczenia, czy kapitan, czy zwykły szeregowy. Dostaje się każdemu. I trupów będzie wiele. Właściwie to dosyć mocno wnikamy w strukturę policji, będąc świadkami procesu dochodzeniowo-śledczego, współpracy z innymi organami, policyjnych machinacji, czy nawet konfliktów i spięć między przełożonymi a podwładnym, i między samymi podwładnymi, partnerami i kolegami z pracy.

Sami bohaterowie nie są za bardzo rozbudowani psychologicznie. We wcześniejszych recenzjach pisałem, że nie przeszkadza mi to za bardzo w thrillerach i kryminałach, bo większą uwagę zwracam na przykład na intrygę i napięcie, które mi tutaj odpowiadały. Ale myślę, że mimo wszystko bohaterowie to element jeszcze do dopracowania przez autora w następnych książkach, jeśli mają pojawić się te same postaci, bo powinno się je wtedy znacznie lepiej poznać.

Reasumując. Książka bardzo dobra, ciekawa i wciągająca. Nie istotne jest to, że jest to kolejna pozycja z duetem detektywów, bo spokojnie możecie ją czytać bez znajomości 33 dni prawdy. Jeżeli macie okazję po nią sięgnąć to polecam. I nie sugerujcie się tym, że autor mało znany i początkujący, a wydanie może nasuwać na myśl, że jest to tani i prosty thriller, jakich pełno na rynku. Ani jedno, ani drugie nie ma kompletnie znaczenia, jeśli się po Tetragon już sięgnie i zacznie czytać, bo lektura zapewnia wystarczająco dużo rozrywki, aby po jej ukończeniu zacząć myśleć nad kolejną książką autora, którą będzie się chciało w przyszłości przeczytać.

Polecam jeszcze na koniec zapoznać się z filmikiem promocyjnym tej książki:

Za książkę, z dedykacją i autografem, dziękuję bardzo autorowi, Thomasowi Arnoldowi. ;)

Thomas Arnold