JAK PISAĆ. PAMIĘTNIK RZEMIEŚLNIKA (WERSJA ROZSZERZONA) - Stephen King [opinia]

Tytuł oryginału: On Writing: A Memoir of the Craft 
Wydawnictwo: Albatros
Tłumaczenie: Paulina Braiter-Ziemkiewicz, Tomasz Wiliusz
Liczba stron: 311
Gatunek: Autobiografia, esej
Moja ocena: 4+/6

Jedna z niewielu pozycji literackich Kinga, nie będąca powieścią lub opowiadaniem, w której Stephen odkrywa przed przyszłymi pisarzami tajniki zgrabnego i poprawnego pisania oraz uświadamia, jak istotną pełni ono rolę w jego życiu prywatnym. To, o co chodzi w pisaniu jest zawarte najlepiej w jego słowach:

"W pisaniu nie chodzi o zarabianie pieniędzy, zdobywanie sławy, panienek, partnerów czy przyjaciół. W ostatecznym rozrachunku chodzi w nim o wzbogacanie życia tych, którzy czytają nasze książki, a także naszego własnego."*

Najważniejsza reguła, jaką King stale powtarza, aby sprawnie i dobrze pisać, opiera się po prostu na systematycznym pisaniu czegokolwiek i bardzo częstym czytaniu wszelkiej maści książek (część najwartościowszych wymienia sam na końcu książki). Przedstawia oczywiście reguły poprawnej pisowni przy użyciu ortografii, tworzeniu ciekawych dialogów czy ostatecznym redagowaniu, ale najważniejszy w tym i tak jest to, aby wyrobić sobie nawyk systematycznego pisania i zainteresowania potencjalnego czytelnika.

Książka oprócz pisania o pisaniu również zawiera w sobie element autobiograficzny, gdzie King otwarcie przyznaje, jak źle mu się wiodło przed tym, nim stał się sławny, jak ważne dla niego i rodziny jest samo tworzenie na co dzień nowych tekstów i wreszcie na koniec, pisząc o fatalnym w skutkach spacerze 19 czerwca 1999-ego roku, kiedy to został potrącony i strasznie poszkodowany udowadnia, że pisanie potrafi także uczynić życie lepszym i milszym, a nawet i je uleczyć.

"Pisanie każe nam wstać, wyzdrowieć, poczuć się lepiej. Daje nam szczęście."**

Zdecydowałem się po raz drugi sięgnąć po tę książkę, ponieważ pojawiła się jej aktualizacja z okazji 20-lecia jej wydania i ciekawiło mnie, co też się nowego tam pojawiło. Mówiąc konkretnie, nowe rozszerzone wydanie  jest dłuższe o 35 stron i zawiera 4 dodatkowe mini rozdziały:

- I znów jeszcze jedno, część III  

- I jeszcze jedno po raz czwarty 

- Owen King: Jak nagrywałem audiobooki dla mojego taty

- Stephena Kinga Joe Hill: Rozmowa z moim tatą

Dwa pierwsze to tylko aktualizacja listy lektur wartych do zapoznania, które King przeczytał w latach 2000-2019. Natomiast dwa ostatnie rozdziały związane są jak widać z synami Kinga. Pierwszy z nich to esej, który Owen napisał dla New Yorkera w 2018 roku, a drugi to zapis ze spotkania Joego ze Stephenem zorganizowanego przez Porter Square Books w 2019. 

I tak oto niemalże w całości wygląda Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika (wersja rozszerzona). Pełna szczerości i typowego kingowego humoru książka, która sprawia, że pojawia się uśmiech na twarzy i mały promyk nadziei dla tych, którzy do tej pory nie mogli lub po prostu nie chcieli obnosić się ze swoim zamiłowaniem do pisania, i powstałymi już tekstami - ze skromności czy braku pewności siebie, kto wie - i dzięki czemu nawet tym, którzy na co dzień nie piszą, aż chce się usiąść przed własnym komputerem i zacząć pisać cokolwiek. :)

* Stephen King, Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika (Wersja rozszerzona), Prószyński i s-ka, Warszawa 2021, s. 265.

** Tamże, s. 265.